О советском требовании включить ряд союзных республик в состав Комиссии Объединенных Наций по военным преступлениям (июль—декабрь 1943 г.)

Abstract

У артыкуле разглядаецца пытанне, звязанае з жаданнем Савецкага ўрада ўключыць у склад Камісіі Аб’яднаных Нацый па ваенных злачынствах сем заходніх савецкіх рэспублік, якія падвергліся нямецкай акупацыі (Украінскай, Беларускай, Малдаўскай, Літоўскай, Латвійскай, Эстонскай, Карэла-Фінскай ССР). Гэта была першая спроба Крамля вывесці саюзныя рэспублікі на міжнародную арэну, каб яны выконвалі мэты і задачы, пастаўленыя цэнтральным савецкім урадам. Упершыню гэта патрабаванне было агучана ў ноце Савецкага ўрада ўраду Вялікабрытаніі 26 ліпеня 1943 г., якая была адказам на паведамленне брытанскага ўрада ад 6 сакавіка 1943 г., у якім прапаноўвалася, каб у Камісіі былі прадстаўлены англійскія дамініёны. Рэалізацыі савецкага плана перашкодзілі Вялікабрытанія і ЗША. У прыватнасці Лондан заявіў, што міжнародны статус савецкіх саюзных рэспублік не адпавядае аналагічнаму статусу брытанскіх дамініёнаў. Няўдача з членствам савецкіх рэспублік у КАНВЗ падштурхнула савецкае кіраўніцтва да канстытуцыйнай рэформы — прадстаўленню ім знешнепалітычных паўнамоцтваў.=The article considers the issues connected with the USSR authorities’ wish to include seven western Sovietrepublics which had been occupied by Germans into the United Nations Commission on war crimes. Those were the Ukrainian SSR, the Byelorussian SSR, the Moldavian SSR, the Lithuanian SSR, the Latvian SSR, the Estonian SSR and the Finno-Karel SSR. That was the first attempt of the Kremlin to bring the Union republics into the international arena, so that they might implement the goals set by the Soviet Union government. The fi rst time they did it was in the Soviet government’s note to the government of Great Britain on July 26, which was in response to the demand of the British Government from April 6, 1943 suggesting that the Commission should include some British dominions. The Soviet plan realization was blocked by Great Britain and the USA. In particular, the British government claimed that the international status of the Soviet Union republics does not correspond to that of the British dominions. The failure to include the Union republics into that Commission prompted constitutional reforms — granting some foreign policy powers to the Soviet Union republics.